Mury z cegły – co musisz wiedzieć?

Ściany z cegły są obok kamienia najdawniej stosowaną konstrukcją. W Polsce cegły wykonywane są najczęściej z odpowiednio przerobionych glin, uformowanych w postaci prostopadłościanów i wypalonych w wysokiej temperaturze. Poza tym stosowane są cegły wapienno-krzemowe, cementowe, szklane i inne. Cegły bez względu na materiał z którego są wykonane, mają znormalizowane wymiary. Podstawowy wymiar cegły to 25×12,6×6 cm, lub też połowa lub wielokrotność tych wymiarów. Dzięki temu cegła jest materiałem uniwersalnym, który może być stosowany w różnych częściach kraju i łączony z cegłami wyprodukowanymi w innych cegielniach lub z cegłami z różnych surowców.

Cegły łączy się pomiędzy sobą zaprawą stanowiącą mieszaninę spoiwa, piasku i wody w odpowiednich proporcjach. Miejsca łączenia cegieł za pomocą zaprawy nazywamy spoinami, a w zależności od ich położenia rozróżniamy spoiny wsporne, poprzeczne, i  podłużne.

Mury ceglane – podstawowe informacje

Płaszczyzna ściany równoległa do jej osi podłużnej nazywa się licem, a prostopadła do jej osi, czołem muru. Podłużna powierzchnia (ścianka) cegły nazywa się wozówką, a mniejsza powierzchnia główką. W zależności od położenia cegieł w danej warstwie w stosunku do lica muru rozróżniamy warstwę wozówkową lub główkową. Rozmieszczenie spoin w murze, wynikające z przyjętego układu cegieł, jest bardzo istotne dla wytrzymałości muru i nosi nazwę wiązania cegieł. W Polsce stosowane są różne rodzaje wiązań tradycyjnych oraz wiązanie wielowarstwowe. Wiązanie tradycyjne polega na ogólnej zasadzie, że żadne ze spoin w żadnym kierunku nie może pokrywać się ze spoinami w warstwie niższej. Spoiny poprzeczne muszą być względem siebie przesunięte o 1/4 cegły, a podłużne o 1/4 lub 1/2 cegły w stosunku do spoin warstwy wyższej i niższej. Aby  uzyskać tego rodzaju przesunięcia, konieczne jest stosowanie w czole muru cegieł niepełnych (ćwiartek, połówek lub 3/4). Prawidłowe wiązanie cegieł w murze wymaga wykwalifikowanego fachowca, który potrafi zachować zasady przesunięcia spoin, pomimo, że w murowanej ścianie pojawiają się okna, skrzyżowania, kanały wentylacyjne i dymowe, pilastry i inne przeszkody.

Wiązanie wielowarstwowe jest znacznie prostsze w wykonaniu i polega na tym, że tylko co piąta i szósta warstwa wiązane są z zachowaniem zasad mijania się spoin, podczas gdy cztery warstwy pomiędzy nimi mają pokrywające się spoiny podłużne. Wiązanie wielowarstwowe jest słabsze od tradycyjnego, jednakże w zespole murarskim tylko jeden murarz, który układa warstwy wiązane oraz cegły licowe, musi być fachowcem wysokiej klasy – pozostała część muru może być wykonywana przez pomocnika. Wydajność pracy przy wiązaniu tradycyjnym wynosi około 400 do 500 cegieł na pracownika w czasie jednej zmiany. Przy wiązaniu wielowarstwowym zaś na jednego pracownika przypada około 1000 cegieł na 8 godzin pracy.